پرش به محتوا

مدار میانی زمین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقایسه مدارهای زمین و ماهواره‌ها
نمودار برای نمایش مدار نزدیک میانی و مدار زمین‌ثابت

مدار میانی زمین (به انگلیسی: Medium Earth orbit) (MEO) یکی از مدارهای زمین‌مرکزی است که بالای مدار نزدیک زمین و پایین مدار دور از زمین قرار گرفته‌است. (بین ۲۰۰۰ کیلومتر (۱۲۴۳ مایل) و ۳۵۷۸۶ کیلومتر (۲۲۲۳۶ مایل) از سطح دریا مدار متوسط زمین محسوب می‌شود).[۱]

طبق تعریف مدارهای بالای مدار پایینی زمین یا لئو (بالای ۲۰۰۰ کیلومتر) و زیر مدار ژئو (۳۶۰۰۰ کیلومتر) را مدارهای میانی با علامت اختصاری مئو (MEO) می‌نامند. در این مدارها معمولاً ماهواره‌های مکان‌یاب، مانند سامانه جی‌پی‌اس آمریکا، گلوناس روسیه و گالیله اروپا، قرار می‌گیرند. ماهواره‌های مخابراتی پوشش دهنده قطب‌های شمال و جنوب نیز در این مدارها مستقر می‌شوند. دوره تناوب مداری این مدارها از ۲ تا ۲۴ ساعت متغیر است.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Catalog of Earth Satellite Orbits. NASA Earth Observatory. 4 September 2009. Accessed 2 May 2021.
  2. «انواع مدارهای غیر زمین آهنگ». سازمان فضایی ایران. دریافت‌شده در ۱۷ فروردین ۱۴۰۱.[پیوند مرده]